Sixth Saturday of Easter

Old Testament

Genesis Exodus Leviticus Numbers Deuteronomy Joshua Judges Ruth 1 Samuel 2 Samuel 1 Kings 2 Kings 1 Chronicles 2 Chronicles Ezra Nehemiah Esther Job Psalms Proverbs Ecclesiastes Song of Solomon Isaiah Jeremiah Lamentations Ezekiel Daniel Hosea Joel Amos Obadiah Jonah Micah Nahum Habakkuk Zephaniah Haggai Zechariah Malachi

Apocrypha

1 Esdras 2 Esdras Tobit Judith Additions to Esther Wisdom of Solomon Sirach Baruch Epistle of Jeremiah Prayer of Azariah Susanna Bel and the Dragon Prayer of Manasseh 1 Maccabees 2 Maccabees

New Testament

Matthew Mark Luke John Acts Romans 1 Corinthians 2 Corinthians Galatians Ephesians Philippians Colossians 1 Thessalonians 2 Thessalonians 1 Timothy 2 Timothy Titus Philemon Hebrews James 1 Peter 2 Peter 1 John 2 John 3 John Jude Revelation

Esther 10

1 And the king Ahasuerus laid a tribute upon the land, and upon the isles of the sea.
1 Rex vero Assuerus omnem terram et cunctas maris insulas fecit tributarias:
2 And all the acts of his power and of his might, and the declaration of the greatness of Mordecai, whereunto the king advanced him, are they not written in the book of the chronicles of the kings of Media and Persia?
2 cujus fortitudo et imperium, et dignitas atque sublimitas, qua exaltavit Mardochæum, scripta sunt in libris Medorum, atque Persarum:
3 For Mordecai the Jew was next unto king Ahasuerus, and great among the Jews, and accepted of the multitude of his brethren, seeking the wealth of his people, and speaking peace to all his seed.
3 et quomodo Mardochæus judaici generis secundus a rege Assuero fuerit, et magnus apud Judæos, et acceptabilis plebi fratrum suorum, quærens bona populo suo, et loquens ea quæ ad pacem seminis sui pertinerent.
4 ¶ Dixitque Mardochæus: A Deo facta sunt ista.
5 Recordatus sum somnii quod videram, hæc eadem significantis: nec eorum quidquam irritum fuit.
6 Parvus fons, qui crevit in fluvium, et in lucem solemque conversus est, et in aquas plurimas redundavit: Esther est quam rex accepit uxorem, et voluit esse reginam.
7 Duo autem dracones: ego sum, et Aman.
8 Gentes, quæ convenerant: hi sunt, qui conati sunt delere nomen Judæorum.
9 Gens autem mea Israël est, quæ clamavit ad Dominum, et salvum fecit Dominus populum suum: liberavitque nos ab omnibus malis, et fecit signa magna atque portenta inter gentes:
10 et duas sortes esse præcepit, unam populi Dei, et alteram cunctarum gentium.
11 Venitque utraque sors in statutum ex illo jam tempore diem coram Deo universis gentibus:
12 et recordatus est Dominus populi sui, ac misertus est hæreditatis suæ.
13 Et observabuntur dies isti in mense Adar quartadecima et quintadecima die ejusdem mensis, cum omni studio et gaudio, in unum cœtum populi congregati, in cunctas deinceps generationes populi Israël.
Esther 9
Job 1
About the Latin Text

The Latin text displayed here is that of the Clementine Vulgate, as digitized by the Clementine Text Project.

Esther
12345678910
JosJgRu1 Sa2 Sa1 Ki2 Ki1 Ch2 ChEzNeEs

Quick Links

←
Previous ChapterEsther 9
→
Next ChapterJob 1
¦¦
Comparison ModeGreek and Hebrew
∫
English-Latin ModeClementine Vulgate
\
KJV-RV ModeRevised Version
st
Standard ModeEnglish Only
≡
Home PageList of Books
King James Version Extended (KJVX)